- ištrapa
- ×ìštrapa (rus. pacтpëпa) scom. (1) apsileidėlis, netvarkingas žmogus: Ot paėmė moteriškę, ìštrapą! Arm. Nepaisyk, ką ana ištrapa, ale galvą turi Arm.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
ištrapazyti — ištrapãzyti tr. išmindžioti, ištrypti: Karvės labai ištrapãzijo ganyklą Pln. trapazyti; ištrapazyti … Dictionary of the Lithuanian Language